Cartagena

Cartagena, een best mooie stad aan de caribische zee. Je hebt hier een prachtige oude ommuurde binnenstad, dat de trekpleister alhier is. Voordat we hier doorheen konden lopen moesten we er eerst vanuit dat bergdorpje bij santa marta ernaar toe zien te komen. En dat viel niet mee. Eerst met een soort jeep vanaf de berg naar de stad, opgepropt voor anderhalf uur lang, heen en weer geslingerd worden tussen bilzweet en een houten bips. Vervolgens kwamen we aan bij het hostel in Santa Marta om de rest van onze bagage op te halen zodat we over konden stappen op een gedeelde Mercedes Sprinter (met airco) voor een reis van 4 uur. Op zich ging dat tweede deel best relaxed, de beenruimte buiten beschouwing latend. Echter voelde jaimy zich niet zo lekker en na 3 uur en 45 minuten is ze volgas over haar nek gegaan in een goed afsluitbare plastic zak. Dat viel overigens nauwelijks op bij overige inzittenden, wat dan wel weer knap van d'r was. Na uitstappen uit die bus zijn we naar het hostel gestrompeld in cartagena. Behoorlijke klotereis dus, maar we zijn gearriveerd. De buurt waarin we slapen ligt naast de oude binnenstad, is mooi (combinatie van karakteristieke bouw met graffity/straatkunst), met om de hoek van het hostel een plein waar het 's avonds altijd druk is. Hier hangen, eten en drinken de toerist en lokale bevolking met mekander.
We zijn daar elke avond geeindigd omdat het daar het leukst was. Hetgeen we de eerste avond aten kwam er echter na een half uur bij jaimy weer uit, helaas recht voor ons hostel. We hebben geconstateerd dat braaksel vanzelf verdwijnt na een dag of 2, ook als het niet regent.

Tijdens de eerste wandeling door de oude binnenstad bleek dat er in de cathedraal een samenzijn was van ongeveer 200 hoogbejaarde colombianen. Geen idee waarom, maar geestig was het wel. We kwamen een beetje aan het einde van de dienst, waarna de hoogbejaarden 2 aan 2 in een rij werd opgesteld om een lunchpakket te ontvangen. Wij hebben net zo veel naar hen gestaard als zij naar ons. Cartagena bestaat uit een beetje door die oude binnenstad lopen, koffie drinken en ijsjes eten in erg heet weer. Voor afkoeling ook een dagje strand gedaan. Inmiddels is jaimy opgeknapt, maar begint mijn darmstelsel zich te roeren. Dat is balen natuurlijk, vooral omdat we het niet aandurven om naar het mooie strand op 1,5 uur reizen te gaan. Helemaal de shiznit, maar bus-boot-brommer vind ik een beetje te spannend in deze staat van zijn. We zijn daarom naar het stadstrand van cartagena gegaan. Minder idilisch, meer verkopers, maar gelukkig wel lekker zitten in de schaduw + wind en badderen in heerlijk zeewater. Je ziet het op de foto: er is geen parasol maar een soort gespannen doek zodat je alleen vooraanzicht hebt. De foto met bouwval vertekent enigszins in lelijkheid, want als je naar voren fotografeert heb je best een mooie zee. Door het gebrek aan zijaanzicht is het elke keer een nieuwe verassing welke verkoper zich in je blikveld begeeft. Wat trouwens opviel is dat veel van die lui (vooral de zonnebrillenmannetjes) zich voorstellen als Tony Montana en dat ie "everything" heeft. Nu heeft een goed verstaander aan een half woord genoeg en de manier waarop de codetaal "ik verkoop je cocaïne" wordt verpakt is duidelijk doch doeltreffend. Na het strand zijn we naar een plaatselijke markt gegaan dat in de lonely planet wordt afgeschilderd als 'leuk maar nog net niet levensgevaarlijk'. Ons oordeel: een levendige chaos van muziek, onheilspellende geuren, mensen en verkoopmeuk. Erg grappig om doorheen te struinen en als klap op de vuurpijl zijn we ook nog in leven gebleven. Cartagena was niet zo spannend, maar wel relaxed. Het eten is hier beduidend beter (toeristische stad=meer keuze) dus mijn klaagzang over de colombiaanse keuken zingt mijn klaagzang over de colombiaanse keuken zingt minder schel de laatste dagen.