Aankomst in Bogota
7 augustus 2015 - Bogotá, Colombia
1,2 ok vooruit dan...
Na 3,5 jaar bloed, zweet en tranen kunnen Jaimy en ik dan uit volle borst zeggen dat we op vakantie kunnen zonder meulensteen van een studie naast je werk. Nou, fijn...
Gisteren 16.15 plaatselijke tijd geland in Bogota. Meteen al jammer dat we beiden geen Spaans spreken. Vlucht ging op zich goed, maar ineens is 10 cm meer beenruimte van levensbelang. Niet veel meer meegemaakt dan het hectische verkeer van Bogota, ondersteund door salsaherrie die na 5 minuten op je zenuwen werkt.
De eerste indruk is:
- hele aardige mensen: de douanier die ons een stempel gaf was net zo hartelijk als john de autoverkoper.
- levendige stad met veel graffity en straatleven.
- vrouwen hebben borsten en billen en schromen niet dat te laten zien.
- mensen zijn enorm vriendelijk
- mensen komen doorgaans tot m'n middel De volgende dag werden we nederlandse tijd dus veel te vroeg wakker. Rondje gaan lopen in een uitgestorven straten. Het bleek een nationale feestdag dus veel was dicht of kwam laat op gang. We hebben een soort pitabroodje met ei van een straattentje gekocht, wat goed binnenhouden bleek. In de middag hadden we afgesproken met jaimy's collega Ingrid en haar wettige echtgenoot Collin. Naast dat wij hun lonely planet en telefoonkaart gratis en voor niets mochten overnemen (waarvoor hartelijk dank!), hebben we de hele middag reisverhalen uitgewisseld en tips ontvangen over colombia. Al met al een zeer geslaagde dag. We zijn op weg naar het hoogste uitkijkpunt van bogota (die dicht bleek ivm de feestdag in kwestie) tevens aangehouden door de politie. Dat is best spannend als je onkie en donkie bent. Feit is dat ze naar illegale waar op zoek waren (wellicht om wat extra centjes te verdienen) maar niks gevonden hadden. Beetje moeilijk in de tassen gluren en 3 minuten mn paspoort bekijken. Daarna hartelijk bedankt en weer verder.
Na 3,5 jaar bloed, zweet en tranen kunnen Jaimy en ik dan uit volle borst zeggen dat we op vakantie kunnen zonder meulensteen van een studie naast je werk. Nou, fijn...
Gisteren 16.15 plaatselijke tijd geland in Bogota. Meteen al jammer dat we beiden geen Spaans spreken. Vlucht ging op zich goed, maar ineens is 10 cm meer beenruimte van levensbelang. Niet veel meer meegemaakt dan het hectische verkeer van Bogota, ondersteund door salsaherrie die na 5 minuten op je zenuwen werkt.
De eerste indruk is:
- hele aardige mensen: de douanier die ons een stempel gaf was net zo hartelijk als john de autoverkoper.
- levendige stad met veel graffity en straatleven.
- vrouwen hebben borsten en billen en schromen niet dat te laten zien.
- mensen zijn enorm vriendelijk
- mensen komen doorgaans tot m'n middel De volgende dag werden we nederlandse tijd dus veel te vroeg wakker. Rondje gaan lopen in een uitgestorven straten. Het bleek een nationale feestdag dus veel was dicht of kwam laat op gang. We hebben een soort pitabroodje met ei van een straattentje gekocht, wat goed binnenhouden bleek. In de middag hadden we afgesproken met jaimy's collega Ingrid en haar wettige echtgenoot Collin. Naast dat wij hun lonely planet en telefoonkaart gratis en voor niets mochten overnemen (waarvoor hartelijk dank!), hebben we de hele middag reisverhalen uitgewisseld en tips ontvangen over colombia. Al met al een zeer geslaagde dag. We zijn op weg naar het hoogste uitkijkpunt van bogota (die dicht bleek ivm de feestdag in kwestie) tevens aangehouden door de politie. Dat is best spannend als je onkie en donkie bent. Feit is dat ze naar illegale waar op zoek waren (wellicht om wat extra centjes te verdienen) maar niks gevonden hadden. Beetje moeilijk in de tassen gluren en 3 minuten mn paspoort bekijken. Daarna hartelijk bedankt en weer verder.
Ingrid + Colin
Oud collega van museum volkenkunde (boliviaan) heeft als muzikant rondgereisd oa door Colombia. Heeft veel verteld, geniet ervan !